طبق گزارش IMF در سال 2023، تولید ناخالص داخلی ایران بر اساس برابری قدرت خرید (ppp) 1600 میلیارد دلار است. در جدول زیر نمونه‌ای از بخش‌های داده نشان داده شده است.

PPP (Purchasing Power Parity) یک روش اقتصادی برای مقایسه قدرت خرید ارزهای مختلف در کشورهای گوناگون است. این روش تفاوت در سطح قیمت‌ها بین کشورها را در نظر می‌گیرد و ارزش واقعی درآمد و تولید را بهتر منعکس می‌کند.
در محاسبه GDP-PPP، به جای استفاده از نرخ ارز بازار، از نرخ تبدیل تعدیل‌شده بر اساس قدرت خرید استفاده می‌شود.

مثلاً اگر یک سبد کالا در کشور الف ۱۰۰ دلار و در کشور ب ۵۰ دلار هزینه داشته باشد، نرخ PPP بین این دو کشور ۲ به ۱ خواهد بود (یعنی با ۱ دلار در کشور ب می‌توان دو برابر کالا نسبت به کشور الف خریداری کرد).

• مقایسه واقعی‌تر استاندارد زندگی:چون تفاوت قیمت کالاها و خدمات در کشورها را در نظر می‌گیرد، نشان می‌دهد که مردم یک کشور چقدر می‌توانند با درآمد خود خرید کنند.
• کاهش تأثیر نوسانات ارزی:GDP معمولی (اسمی) تحت تأثیر نرخ ارز قرار می‌گیرد، اما PPP این مشکل را کاهش می‌دهد.
• مناسب‌تر برای مقایسه اقتصادهای در حال توسعه:در کشورهای با درآمد پایین یا متوسط، قیمت‌ها معمولاً کمتر است، بنابراین GDP-PPP اندازه‌گیری بهتری از رفاه واقعی ارائه می‌دهد.
• تعیین سهم کشورها در اقتصاد جهانی:بر اساس PPP، سهم کشورهای در حال توسعه در اقتصاد جهان بیشتر از محاسبات سنتی به نظر می‌رسد.