تعداد کارگاههای صنعتی
در سال 1400 تعداد 30415 کارگاه صنعتی (با ده نفر و بیشتر شاغل) در کشور فعال بودهاند. 17 درصد از کارگاههای صنعتی کشور در استان تهران قرار دارند و صنعتیترین استان کشور محسوب میشود. بعد از استان تهران، استان اصفهان با سهم 14 درصدی از کارگاههای صنعتی کشور در رتبه دوم قرار دارد و بعد از آن استانهای خراسان رضوی، آذربایجان شرقی و البرز در رتبههای بعدی هستند. همچنین استانهای ایلام، كهگیلویه و بویراحمد و خراسان جنوبی کمترین تعداد کارگاه صنعتی را در خود جای دادهاند.
انواع فعالیت واحدهای صنعتی
بیشترین تعداد واحدهای صنعتی در ایران مربوط به «تولید فرآوردههای غذایی» است. در سال 1400 بیش از 5400 واحد تولید فرآوردههای غذایی در کشور فعال هستند که 18 درصد از واحدهای صنعتی با 10 نفر کارکن و بیشتر را تشکیل میدهند. کارگاههای «تولید سایر فراوردههای معدنی غیر فلزی» و «تولید فراوردههای لاستیکی و پلاستیکی» و «تولید محصولات فلزی ساختهشده بهجز ماشینآلات تجهیزات» با سهم 17، 9 و 8 درصد در رتبههای بعدی قرار گرفته است.
شاغلین کارگاههای صنعتی
در سال 1400 بر اساس اطلاعات منتشر شده توسط مرکز آمار ایران بیش از دو میلیون نفر در واحدهای صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر مشغول به فعالیت بودهاند که نسبت به سال قبل آن 11 درصد افزایش یافته است. 87 درصد شاغلین مرد و 13 درصد زن هستند. به طور متوسط در هر واحد صنعتی 69 نفر شاغل بودهاند و این شاخص برای سال 1399 معادل 62 نفر میباشد.
ارزش تولید و فروش کارگاههای صنعتی
در سال 1400 کارگاههای صنعتی دارای 10 نفر کارکن و بیشتر محصولاتی به ارزش 54610 هزار میلیارد ریال تولید کرده و به میزان 53970 هزار میلیارد ریال فروختهاند.
«تولید کک و فراوردههای حاصل از پالایش نفت»، «تولید فلزات پایه» و «تولید مواد شیمیایی و فراوردههای شیمیایی» بیشترین ارزش تولید را در بین کارگاههای صنعتی دارا بودهاند و به ترتیب 27، 19 و 16 درصد از ارزش کل تولیدات واحدهای صنعتی را به خود اختصاص دادهاند.
واحدهای صنعتی تولید کننده فرآوردههای غذایی که بیشترین تعداد واحدهای صنعتی کشور را تشکیل میدهند تنها 9 درصد از ارزش تولیدات صنعتی را به خود اختصاص دادهاند.
دلایل غیر فعال بودن کارگاههای صنعتی
بر اساس طرح آمارگیری مرکز آمار ایران، مهمترین دلیل غیر فعال بودن واحدهای صنعتی کمبود نقدینگی، عدم ثبات اقتصادی در باراز، عدم توان رقابت با کالاهای وارداتی، بدهی بانکی است.
در واحدهای تولید چرم و پوشاک، محصولات یارانهای و الکترونیکی، بزرگترین مشکل «عدم توان رقابت با کالاهای وارداتی» عنوان شده است. در واحدهای «چاپ و تكثير رسانههاى ضبط شده» بزرگترین مشکل عدم تامین مواد اولیه خارجی است.
جهت دسترسی به اطلاعات به صورت جدول و با جزئیات کامل مربوط به کارگاههای صنعتی ایران (در قالب فایل اکسل) با دوره زمانی از سال 1381 و به تفکیک استانها به بخش «صنعت، کسب و کار/ صنعت» مراجعه نمائید.